Nowy profesjonalizm nauczycieli: podejścia – praktyka – przestrzeń rozwoju

Abstract

W niniejszej książce, inicjującej zaproszenie do nowego po/myślenia relacji teorii i praktyki w kontekście rozwijania profesjonalizmu nauczycieli, ponawiamy – w stosunku do ustaleń przyjętych między innymi w publikacjach: Zmiana edukacji nauczycieli. Wiedza – biegłość – refleksyjność (1998), Nauczyciele: (re)konstrukcje bycia z innymi w świecie edukacji (2008), artykułach Ku pedeutologii refleksyjnej – od „agresywnej pewności” do „łagodnej perswazji” (2001), Zamknięte i otwarte zmiany kultury szkoły (2012) – pytanie o istotę profesjonalnego działania w tym obszarze praktyki społecznej. Dokonujemy tego powrotu pewnej rewitalizacji dyskursu nie tylko z pozycji zdziwienia, że… tematyka ta ciągle nas interesuje (czy też jest ważna dla tzw. decydentów i podmiotów edukacji nauczycieli), ale przede wszystkim z uwzględnieniem nowych kategorii teoretycznych, wywiedzionych ze studiów literaturowych i, nade wszystko, konkretnych rozpoznań empirycznych w obszarze nauki o nauczaniu i nauczycielach.